To, że umrzesz to fakt. 

Z każdym dniem bliżej Ci do dębowej.

Moje pytanie brzmi, czy chcesz zamykać oczy z wyrzutem, że czegoś nie zrobiłeś lub nie wypowiedziałeś, czy może ze wspomnieniem zajebiście spędzonego tutaj czasu?

Jeżeli czegoś nie zrobisz lub nie wypowiesz, a ktoś umrze, to zostaniesz z tym do końca życia!

Choć jest jedno odstępstwo. Fakt drugi.

Nigdy, przenigdy, nie wchodź w konfrontacje z nastolatkiem!

W okresie dojrzewania ilość impulsów, które jego ciało otrzymuje w czasie minuty, jest tak dalece przewyższająca każdy inny okres życia, że tylko w okresie dojrzewania, da się to przeżyć.

Więc, gdy masz nastolatka w domu, po prostu w przypadku konfrontacji udawaj, że Cię nie ma, i w zależności od otoczenia stań się: klamką, podłogą, drzewem, ścianą domu lub budynku, zastygnij w miejscu itp.

W obu przykładach, działa, więc tymczasem, wspaniałego życia!

Dzięki wielkie.